Αλλαγές

Μέρα τη μέρα ο τόπος αλλάζει,αγνώριστος θα γίνει σε λίγα χρόνια.
Το χωριό μεταμορφώνεται,μικρά,παλιά σπιτάκια γκρεμίζονται,γίνονται οικόπεδα,που είτε οικοδομούνται από τους κατόχους είτε πωλούνται σε κατοίκους πόλεων,που αποζητούν μια ήρεμη γωνιά.
Το ΄83 που πρωτοήρθαμε,περιμετρικά λίγα σπίτια υπήρχαν,μεταξύ τους και το δικό μας,σήμερα όλο και πληθαίνουν.Αν πούμε για την παραλία;Εκεί είναι που σε τίποτα δε σου θυμίζει τα λιγοστά,διάσπαρτα,μικρά εξοχικά,που έβλεπες μέσα στην τεράστια έκταση.
Αυτές τις μέρες ένα τέτοιο σπιτάκι χάθηκε από τη γειτονιά μας.Η μπουλντόζα βρυχάται και άπονα κατεβάζει τους σαθρούς πια τοίχους.
Θυμάμαι εκεί ζούσε μια γριούλα ντυμένη πάντα με την τοπική φορεσιά,σήμερα οι εγγονοί της "άδειασαν" το χώρο.Με λύπη κοιτούσα και σκεφτόμουν πόσοι άνθρωποι έζησαν εκεί με τις χαρές και τις λύπες τους,στέριωσαν οικογένεια,γέννησαν παιδιά,γέμισε η αυλή γέλια και κλάματα.Ζωές που πέρασαν,που ποτέ δε γνώρισα κι όμως η καρδιά σφίγγεται σε μια τέτοια εικόνα.Πρέπει να προχωρήσουμε λένε.....

Μέσα στις σκέψεις πετάγομαι απ΄το σπίτι,να πάρω μερικά κεραμίδια πριν γίνουν όλα μπάζα.Ζήτησα να μου δώσουν μερικά,ξαφνιάστηκαν-εξήγησα ότι τα θέλω για ζωγραφική,με κοιτούσαν με απορία(;),κοροϊδευτικά(;),δεν μπορώ να πω.Δε με ένοιαζε.

Νά το ένα από τα κεραμίδια,το έφτιαξα:συνδύασα ζωγραφική και decoupage με κρακελέ.

Με περιμένουν κι άλλα,θα τα φτιάξω χαρούμενη που κάτι απόμεινε από ακόμη ένα σπιτάκι της γειτονιάς.

*Η φωτογραφία του χωριού είναι από το ημερολόγιο της φιλοδασικής ένωσης.Κάποια από τα σπίτια που εικονίζονται έχουν δώσει τη θέση τους σε καινούρια και έπεται συνέχεια............