Φίλες μου,γεια σας!Καλή εβδομάδα!
Μια εβδομάδα στην Αθήνα και πάλι επιστροφή στο σπιτάκι μου και στις συνήθεις δραστηριότητες.Εξοντωτικοί οι ρυθμοί της πόλης,με κουράζουν πια, μου αρέσει η ηρεμία και ησυχία του χωριού.
Μέσα σε μια εβδομάδα έπρεπε να χωρέσουν όλα όσα είχα να κάνω.Μέσα σ΄αυτά επισκέφθηκα δυο εκθέσεις-ευχαριστώ Άννυ,που το προγραμμάτισες!
Η πρώτη στο μουσείο Φρισύρα του Θανάση Μακρή-Μια αναδρομή
Ένα αποτύπωμα της μακρόχρονης ζωγραφικής πορείας του,που χαρακτηρίζεται από την άνεση που ο ζωγράφος κινείται μεταξύ διαφόρων θεμάτων:
γυμνά,τοπία,πορτρέτα,σκηνές καθημερινής ζωής.
Με πινελιές λιτές,δωρικές γίνεται σχεδόν αφαιρετικός και με το χρώμα "χτίζει" τα έργα του.
Πέρασα αρκετή ώρα μπροστά από τα πρόσωπα παρατηρώντας τις πινελιές,που με εντυπωσίασαν.
Η θάλασσα και τα τοπία του περισσότερο αφαιρετικά με υπέροχους χρωματισμούς.
Δεύτερη επίσκεψη στο ίδρυμα Θεοχαράκη για την έκθεση του Γιάννη Παρμακέλη-Άλογα και αναβάτες.
Ο ακαδημαϊκός και διακεκριμένος γλύπτης παρουσιάζει 60 γλυπτά,επιτοίχια και σχέδια της περιόδου 2000-2012.
Σχέδια γεωμετρικά χωρίς λεπτομέρειες και σχηματοποιημένη απόδοση των ανατομικών λεπτομερειών.
Υλικά όπως αλουμίνιο,πλεξιγκλάς,πλαστικό,μάρμαρο γίνονται γλυπτά εντυπωσιακά,μα
και τα σχέδιά του ήταν εξαιρετικά.
Τέλος θέλω να αναφερθώ στην ταινία "Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι" του Σμαραγδή.
Μια βιογραφική ταινία για τη ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη,που εστιάζει στα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του.
Πειρατής στο Αιγαίο,μετά τη φυλακή στην Τουρκία φτάνει στην αυλή της Μ. Αικατερίνης,από εκεί απλώνεται στην Κασπία,γίνεται μεγάλος,πλούσιος και τρανός και επιστρέφει στην επαναστατημένη πατρίδα την περίοδο της εμφύλιας διαμάχης.
Από πειρατής ευεργέτης για να καταλήξει-όπως τόσοι σε τραγικές στιγμές της Ελλάδας-σε ένα ανάρμοστο τέλος.
Η ταινία μου άρεσε και μόνο για το θέμα της αξίζει να τη δει κάποιος-η σκηνοθεσία -προσωπική εκτίμηση- ηταν καλύτερη στο "El Greco"-οι ηθοποιοί ουδέτεροι με εξαίρεση τον Σεμπάστιαν Κοχ,που ξεχώρισε για το πάθος που της δίνει.
Ένας υπέροχος ηθοποιός,ίσως τον έχετε δει στην ταινία "Οι ζωές των άλλων".
Μια εβδομάδα στην Αθήνα και πάλι επιστροφή στο σπιτάκι μου και στις συνήθεις δραστηριότητες.Εξοντωτικοί οι ρυθμοί της πόλης,με κουράζουν πια, μου αρέσει η ηρεμία και ησυχία του χωριού.
Μέσα σε μια εβδομάδα έπρεπε να χωρέσουν όλα όσα είχα να κάνω.Μέσα σ΄αυτά επισκέφθηκα δυο εκθέσεις-ευχαριστώ Άννυ,που το προγραμμάτισες!
Η πρώτη στο μουσείο Φρισύρα του Θανάση Μακρή-Μια αναδρομή
Ένα αποτύπωμα της μακρόχρονης ζωγραφικής πορείας του,που χαρακτηρίζεται από την άνεση που ο ζωγράφος κινείται μεταξύ διαφόρων θεμάτων:
γυμνά,τοπία,πορτρέτα,σκηνές καθημερινής ζωής.
Με πινελιές λιτές,δωρικές γίνεται σχεδόν αφαιρετικός και με το χρώμα "χτίζει" τα έργα του.
Δεύτερη επίσκεψη στο ίδρυμα Θεοχαράκη για την έκθεση του Γιάννη Παρμακέλη-Άλογα και αναβάτες.
Ο ακαδημαϊκός και διακεκριμένος γλύπτης παρουσιάζει 60 γλυπτά,επιτοίχια και σχέδια της περιόδου 2000-2012.
Σχέδια γεωμετρικά χωρίς λεπτομέρειες και σχηματοποιημένη απόδοση των ανατομικών λεπτομερειών.
Υλικά όπως αλουμίνιο,πλεξιγκλάς,πλαστικό,μάρμαρο γίνονται γλυπτά εντυπωσιακά,μα
Μια βιογραφική ταινία για τη ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη,που εστιάζει στα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του.
Πειρατής στο Αιγαίο,μετά τη φυλακή στην Τουρκία φτάνει στην αυλή της Μ. Αικατερίνης,από εκεί απλώνεται στην Κασπία,γίνεται μεγάλος,πλούσιος και τρανός και επιστρέφει στην επαναστατημένη πατρίδα την περίοδο της εμφύλιας διαμάχης.
Από πειρατής ευεργέτης για να καταλήξει-όπως τόσοι σε τραγικές στιγμές της Ελλάδας-σε ένα ανάρμοστο τέλος.
Η ταινία μου άρεσε και μόνο για το θέμα της αξίζει να τη δει κάποιος-η σκηνοθεσία -προσωπική εκτίμηση- ηταν καλύτερη στο "El Greco"-οι ηθοποιοί ουδέτεροι με εξαίρεση τον Σεμπάστιαν Κοχ,που ξεχώρισε για το πάθος που της δίνει.
Ένας υπέροχος ηθοποιός,ίσως τον έχετε δει στην ταινία "Οι ζωές των άλλων".
.JPG)
.jpg)
.jpg)
